பச்சியப்பன் - காலம் பிரசவித்த மற்றொரு காலம்

 

மொட்டை மாடியெங்கும் 

குரோட்டன்ஸ் படர்ந்து கிடக்கும்

இதோ

இந்த வீடிருக்கும் இடத்தில்தான் 

என் வயல் இருந்தது. 

வைரமுத்து - இது வித்தியாசமான தாலாட்டு

 

மகனே

வழக்கமான தாலாட்டை 

உனக்கு நான் 

வாசிக்க முடியாது

அவை 

மொழியின் ஆடம்பரங்கள்

கைது செய்து வைத்த 

கனாக்கள் 

தமிழ் ஒளி - வருங்கால மனிதன் வருக

 

வருங்கால மனிதன் வருக!

புத்தர் நடந்த திசையிலே - அருள்
பொங்கி வழிந்த திசையிலே
சித்தம் மகிழ்ந்து நடந்திட - ஒரு
தெய்வ மனிதன் வருகிறான்!

விண்ணிற் பிறந்தவன் என்றிட - முகம்
விண்சுட ராகப் பொலிவுற
மண்ணிற் பிறந்த மனிதருள் - புது
மைந்தன் பிறந்து வருகிறான்!

சிற்பி பாலசுப்பிரமணியம் - ஓடு ஓடு சங்கிலி

 அழித்து எழுதமுடியாத

அழித்து எழுதமுடியாத

சித்திரம் ஒன்றுண்டு

அம்மா

கண்ணதாசன் - ஒரு கந்தல் துணியின் கதை

 

‘‘கரிசல் காட்டுக் கழனியில் சில

கால்கள் உழுத உழவு –சில

கைகள் கனிந்த கனிவு –குடிசை

எரிக்கும் விளக்கின் ஒளியைப் போல

இலைகள் இரண்டு வரவு-அதில்

இயற்கை கலந்த அழகு

பருத்தி என்றொரு செடி வளர்ந்தது

பருவப் பெண்ணைப் போலே –அந்தக்

கரிசல் கழனிமேலே –அது

சிரித்த அழகில் காய் வெடித்தது

சின்னக் குழந்தை போலே –அந்த