இந்தியாவில் உள்ளாட்சி அமைப்புகள்: ஒரு முழுமையான பார்வை

சட்டம், சவால்கள் மற்றும் தமிழகத்தின் நிலை

இந்திய ஜனநாயகத்தின் ஆணிவேராக கருதப்படுவது உள்ளாட்சி அமைப்புகளாகும். 1992-ம் ஆண்டு கொண்டுவரப்பட்ட 73 மற்றும் 74-வது சட்டத்திருத்தங்கள், உள்ளாட்சி அமைப்புகளை வெறும் சட்ட ரீதியான அமைப்பிலிருந்து, அரசியலமைப்பு அந்தஸ்து பெற்ற அமைப்பாக உயர்த்தின. இது இந்திய நிர்வாகத்தில் ஒரு "மூன்றாம் அடுக்கை" (Third Tier) உருவாக்கியது.

▼ மேலும் வாசிக்க (இந்தியாவில் உள்ளாட்சி அமைப்புகள்)

---

அரசியலமைப்பு வழங்கிய முக்கிய உரிமைகள்

• 🗳️ வழக்கமான தேர்தல்கள்: 5 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை மாநிலத் தேர்தல் ஆணையத்தால் தேர்தல் நடத்தப்படுவது கட்டாயமாக்கப்பட்டது.
• ⚖️ சமூக இடஒதுக்கீடு: தாழ்த்தப்பட்டோர் (SC) மற்றும் பழங்குடியினருக்கு (ST) மக்கள் தொகை அடிப்படையிலும், பெண்களுக்கு 33% இடஒதுக்கீடும் அரசியல் சாசன ரீதியாக வழங்கப்பட்டது.
• 🏛️ புதிய அமைப்புகள்: கிராம வளர்ச்சிக்கான 'கிராம சபை' (Gram Sabha), நிதிப் பகிர்வை பரிந்துரைக்க 'மாநில நிதிக் ஆணையம்' (SFC) மற்றும் திட்டமிடலுக்கு 'மாவட்டத் திட்டக் குழு' (DPC) ஆகியவை உருவாக்கப்பட்டன.

முக்கிய சவால்கள்: மர்மமான "3 Fs"

சட்டம் வடிவத்தை (Form) கொடுத்தாலும், உண்மையான அதிகாரத்தை (Substance) இன்னும் முழுமையாக வழங்கவில்லை. இதற்கு முக்கிய காரணம் "3 Fs" எனப்படும் மூன்று காரணிகள்:

1. நிதி (Funds)

உள்ளாட்சி அமைப்புகள் மாநில மற்றும் மத்திய அரசின் மானியங்களை மட்டுமே நம்பி, ஒரு "பிச்சை பாத்திரம்" (Begging Bowl) ஏந்திய நிலையில் உள்ளன. நகர்ப்புறங்களில் வரி வசூலிக்கும் அதிகாரம் இருந்தாலும், அரசியல் காரணங்களால் அது முழுமையாக பயன்படுத்தப்படுவதில்லை.

2. பணிகள் (Functions)

சுகாதாரம், கல்வி போன்றவை உள்ளாட்சிக்கு என சொல்லப்பட்டாலும், மாநில அரசுகள் அதிகாரத்தை முழுமையாகத் தருவதில்லை. குடிநீர் வாரியம் போன்ற 'இணை அமைப்புகளை' (Parallel Bodies) உருவாக்கி, உள்ளாட்சியின் அதிகாரத்தைப் பறிக்கின்றன.

3. பணியாளர்கள் (Functionaries)

முக்கிய அதிகாரிகள் (ஆணையர், BDO) மாநில அரசின் ஊழியர்கள். இவர்கள் மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மேயருக்கோ, தலைவருக்கோ பதில் சொல்லாமல், மாநில அரசுக்கே விசுவாசமாக உள்ளனர்.

தமிழகத்தின் நிலை: சாதனைகளும் வேதனைகளும்

✅ சாதனைகள்

• 50% இடஒதுக்கீடு: 2016-ம் ஆண்டு சட்டத்திருத்தம் மூலம் பெண்களுக்கு உள்ளாட்சி அமைப்புகளில் 50% இடஒதுக்கீடு வழங்கிய முன்னோடி மாநிலம் தமிழ்நாடு.
• சுய உதவிக் குழுக்கள்: மகளிர் சுய உதவிக் குழுக்கள் பஞ்சாயத்து அமைப்புகளுடன் இணைக்கப்பட்டு வறுமை ஒழிப்புத் திட்டங்களில் சிறப்பாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.
• நிதி மேலாண்மை: சென்னை மாநகராட்சி பங்குச் சந்தையில் 'நகராட்சிப் பத்திரங்கள்' (Municipal Bonds) வெளியிட்டு உள்கட்டமைப்புக்கு நிதி திரட்டியது ஒரு சிறந்த முன்னுதாரணம்.

❌ சவால்கள்

• தனி அதிகாரி ஆட்சி (Special Officer Regime): 2016-ல் நடக்கவேண்டிய தேர்தல்கள் பல ஆண்டுகளாக நடத்தப்படவில்லை. இதனால் அதிகாரிகளின் ஆட்சியே (Special Officers) கோலோச்சியது.
• பலவீனமான மேயர்: சென்னை போன்ற பெருநகரங்களில் மேயருக்குப் பெயரளவு அதிகாரமே உள்ளது. ஆணையரே (Commissioner) உண்மையான அதிகாரத்தை வைத்துள்ளார்.
• சர்பஞ்ச் பதி & சாதிய பாகுபாடு: பெண் தலைவர்களின் கணவர்கள் அதிகாரத்தைச் செலுத்துவதும் (Sarpanch Pati), தலித் தலைவர்கள் அவமதிக்கப்படுவதும் இன்றும் தொடர்கிறது.

முடிவுரை

உள்ளாட்சி அமைப்புகளின் தோல்வி என்பது உள்ளூர் பிரச்சனை மட்டுமல்ல, அது தேசிய வளர்ச்சியின் தடைக்கல்லாகும். மாநில அரசுகள் உள்ளாட்சி அமைப்புகளைத் தங்களின் போட்டியாகப் பார்க்காமல், கூட்டாளிகளாகப் பார்க்க வேண்டும். நிதியைச் சுதந்திரமாகப் பயன்படுத்தவும், மேயர்களுக்கு உரிய அதிகாரத்தை வழங்கவும் அரசியல் உறுதிப்பாடு (Political Will) அவசியமாகும்.

இந்தக் கட்டுரை உங்களுக்குப் பயனுள்ளதாக இருந்ததா? உள்ளாட்சி அமைப்புகள் பற்றி உங்கள் கருத்துக்களைக் கீழே பதிவிடுங்கள்!