தமிழ் இலக்கிய உலகில் தனக்கென ஒரு தனி இடத்தைப் பிடித்தவர் கவிஞர் தமிழ்ஒளி. புரட்சிக்கவிஞர் பாரதிதாசனின் மாணவராகவும், பாரதியாரின் வழித்தோன்றலாகவும் போற்றப்படும் இவர், தனது கவிதைகள் மூலம் சமூக ஏற்றத்தாழ்வுகளையும், ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் துயரங்களையும் துணிச்சலுடன் வெளிப்படுத்தினார். 'நெய்வேலி நாம் பெற்ற பேறு' போன்ற அவரது படைப்புகள், சமூக மாற்றத்திற்கான அவரது ஆழ்ந்த பற்றை வெளிப்படுத்துகின்றன.
தமிழ்ஒளியின் பிறப்பும் கல்வியும்
சின்னையா விசயரங்கம் என்ற இயற்பெயர் கொண்ட தமிழ்ஒளி, 1924 செப்டம்பர் 21 அன்று அன்றைய தென்னாற்காடு மாவட்டம், குறிஞ்சிப்பாடியை அடுத்த ஆடூர் அகரம் என்னும் சிற்றூரில் பிறந்தார். செங்கேணி அம்மாள் மற்றும் சின்னையா இணையருக்கு மகனாகப் பிறந்த இவரைச் செல்லமாக 'பட்டுராசு' என்றும் அழைத்தனர்.
இவரது தொடக்கக் கல்வி புதுவை முத்தியாலுப்பேட்டை நடுநிலைப் பள்ளியிலும், உயர்கல்வி கலவைக் கல்லூரியிலும் அமைந்தது. மாணவப் பருவத்திலேயே பாரதியார் மற்றும் பாரதிதாசனின் கவிதைகளால் ஈர்க்கப்பட்ட தமிழ்ஒளி, பாரதிதாசனுடன் நெருங்கிய தொடர்பு கொண்டிருந்தார். தினந்தோறும் குயில் தோப்புக்குச் சென்று தான் எழுதிய கவிதைகளைப் படித்து பாரதிதாசனின் பாராட்டுகளைப் பெற்றுள்ளார். பாரதிதாசனின் பரிந்துரையின் பேரில் கரந்தைத் தமிழ்க் கல்லூரியில் மாணவராகச் சேர்ந்து, திராவிட நாடு, குடிஅரசு, புதுவாழ்வு போன்ற திராவிட இதழ்களில் தனது கவிதைகளை எழுதத் தொடங்கினார்.
தமிழ்ஒளியின் படைப்புலகம்
தமிழ்ஒளியின் கவிதைகள் தனித்துவம் வாய்ந்தவை. தொடக்கத்தில் திராவிடர் கழகத்தைச் சார்ந்தவராக இருந்தபோதிலும், பொதுவுடைமைக் கொள்கைகளை தனது படைப்புகளில் உயிர் மூச்சாகக் கொண்டிருந்தார். உலகத் தொழிலாளர்களின் உரிமை நாளான மே தினத்தை வரவேற்று, கவிஞர் குயிலன் நடத்திய 'முன்னணி' இதழில் அவர் எழுதிய கவிதை, தொழிலாளர்களின் துயரங்களைச் சித்தரித்தது:
கோழிக்கு முன் எழுந்து
கொத்தடிமை போல் உழைத்து
பாடுபட்ட ஏழை முகம் பார்த்து
பதைபதைத்து
கண்ணீர் துடைக்க வந்த
காலமே நீ வருக
.........
‘அன்பே இருட் கடலில்
ஆழ்ந்திருந்த வந்த முத்தே
முழு நிலவே மே தினமே
வாராய் நீ
வாராய் உனக்கென்றன்
வாழ்த்தை இசைக்கின்றேன்
1949-ல் 'புதுவைத் தொழிலாளிக்கு கோவைத் தொழிலாளியின் கடிதம்' என்னும் கவிதையை எழுதினார். மக்கள் வாழ்வு உயர இலக்கியங்கள் பயன்படவேண்டும் என்பதே அவரது முதன்மையான கொள்கையாக இருந்தது.
'நிலை பெற்ற சிலை', 'வீராயி', 'மே தின ரோஜா' ஆகிய மூன்று காவியங்களும் தலித் மக்களுக்கு இழைக்கப்படும் கொடுமைகள், அவர்களின் விடுதலை மற்றும் முன்னேற்றத்தை விரிவாகப் பேசுகின்றன. குறிப்பாக, 'வீராயி' காவியத்தில் கதையின் தலைவி ஒரு தலித் பெண்ணாகச் சித்தரிக்கப்பட்டாள். தமிழ்ஒளி ஐந்து சிறுகதைத் தொகுதிகளையும் எழுதியுள்ளார். அவரது சிறுகதைகளில் வரும் பாத்திரங்கள் பெரும்பாலும் தலித்துகள், தொழிலாளர்கள், போராளிகள் என அடித்தட்டு மக்களாகவே இருந்தனர். இடதுசாரி இயக்கப் படைப்பாக்கங்களில் சாதியச் சிக்கல்கள் நேரடியாகப் பேசப்படாத காலத்தில், தமிழ்ஒளி சாதியத்தையும் தலித்துகளின் விடுதலையையும் பாடினார்.
தமிழ்நாடு முற்போக்கு எழுத்தாளர் சங்கத்திலும் உறுப்பினராக இருந்த தமிழ்ஒளி, 'தாமரை' இதழில் 'வனமலர்' என்னும் தலைப்பில் சில உருவகக் கதைகளையும் எழுதினார். ஐம்பதுகளின் இறுதியில் திரைப்படத்துறையிலும் கால் பதித்த தமிழ்ஒளி, 'உலகம்' (1953) மற்றும் 'அலாவுதீனும் அற்புத விளக்கும்' (1957) ஆகிய திரைப்படங்களில் பாடல்கள் எழுதினார். 'சக்தி நாடக சபாவுக்காக' 'சிற்பியின் காதல்' என்னும் நாடகத்தையும் எழுதினார், இது பின்னர் 'வணங்காமுடி' என்ற பெயரில் திரைப்படமாக உருவானது.
டென்சிங் நோர்கே எவரெஸ்ட் சிகரத்தில் இந்திய தேசியக் கொடியை ஏற்றியதைப் பாராட்டியும், நெய்வேலி பழுப்பு நிலக்கரி நிறுவனம் மின் உற்பத்தி நிலையம் அமைத்தபோதும், சோவியத் ஒன்றியம் இசுப்புட்னிக் 1 செயற்கைக்கோளை ஏவியபோதும் கவிதைகள் படைத்தார். அணுக்குண்டு அச்சுறுத்தலை எதிர்த்தும், குழந்தைகளுக்கான பாடல்களையும் எழுதியுள்ளார்.
அவரது குறிப்பிடத்தக்க படைப்புகள் சில:
கவிஞனின் காதல் - 1947
நிலை பெற்ற சிலை -1947
வீராயி - 1947
மே தினமே வருக
விதியோ வீணையோ -1961
கண்ணப்பன் கிளிகள் - 1966
புத்தர் பிறந்தார் (முற்றுப் பெறாத காவியம்)
கோசலக் குமாரி - 1966
மாதவிக் காவியம் - 1995
சிலப்பதிகாரம் காவியமா நாடகமா
திருக்குறளும் கடவுளும்
தமிழர் சமுதாயம்
புனைபெயர்களும் இதழ் பணிகளும்
தமிழ்ஒளி, விஜய ரங்கம், விஜயன், சி.வி.ர என்பன அவரது புனைபெயர்கள் ஆகும். 'முன்னணி', 'புதுமை இலக்கியம்', 'சாட்டை' போன்ற இதழ்களில் பணியாற்றினார். 'சனயுகம்' என்னும் திங்கள் இதழைத் தம் சொந்த முயற்சியில் நடத்தி மார்க்சியக் கருத்துகளைப் பரப்பினார்.
அறிஞர்களின் அரவணைப்பு
அறிஞர் மு. வரதராசன், எழுத்தாளர்கள் பூவண்ணன், விந்தன், செயகாந்தன் போன்றோர் தமிழ்ஒளியைப் பாராட்டினார்கள். மா.சு. சம்பந்தன் தமிழ்ஒளியின் கவிதைகளை வெளியிட்டார். செ. து. சஞ்சீவி தமிழ்ஒளி எழுதிய கவிதைகளையும், காவியங்களையும் திரட்டித் தொகுத்து வெளியிட்டார்.
நெய்வேலி நாம் பெற்ற பேறு: ஒரு கவிதை விளக்கம்
நெய்வேலி பழுப்பு நிலக்கரி நிறுவனத்தின் தோற்றத்தையும், அதன் மூலம் தமிழ்நாட்டிற்கு கிடைத்த வளத்தையும் போற்றி தமிழ்ஒளி எழுதிய கவிதை இது. நிலக்கரியின் பெருமைகளையும், அது தமிழ்நாட்டின் வளர்ச்சிக்கு எவ்வாறு உதவுகிறது என்பதையும் அழகிய கவிதை நடையில் விவரிக்கிறார்.
கவிதை:
அரிய நிலக்கரியே! ஆசையே! முன்னாட் பெரிய மரங்கள் பெயர்ந்துவீழ்ந் துட்புதைய மண்ணுள், அதன்வயிற்றுள் மாயமாய்த் தோன்றியநீ -எண்ணுள், அடங்கா இடங்கொண்டு கண் துயின்று
பன்னாள் உறைந்து படிவங்கள் ஆயினாய்! முன்னாள் அறிய முதல்தந்தாய் இன்றைக்கே! மண்ணுள் மறைந்த மனிதன் அலாவுதீன், கண்ணுள் ஒளிகாட்டிக் கையில் விளக்கேற்றி,
நெய்வேலி மண்ணில் நிலக்கரியாய் நிற்கின்றான்! மைவான் முகில்போன்றும் மாயப் பசுபோன்றும் கற்பகம் போன்றும் கருதியவை நல்கவே முற்பட்டான்! பாரீர்! முகிழ்க்கும் நிலக்கரியாய்!
மூங்கிற் பெருங்காடு முன்னங் குழல்தந்து, வீங்கி வளர்ந்து, விழுந்து, விறகாகி அழுந்தி அடிமண்ணுள் அங்கே கிடந்து பழுப்பு நிலக்கரியாய்ப் பாய்ந்தெழுந்த விந்தைதனைத்
தென்னாடு கண்டு சிலிர்ப்பெய்த ஆம், இன்று பொன்னான நேரம், புதுநாள் பிறந்துளது! பச்சைப் பயிர் விளையப் பக்குவம் ஆனஉரம் இச்சைப் போல்எங்கும் இயற்றுவதும், மின் விசையை
ஆக்கி எமக்கே அளிப்பதும், பேரிருள் போக்கி ஒளியைப் பொழிவதும் செய்யவல்லாய்! ஊர்திகளும் கப்பலும், உற்பத்தி ஆலைகளும், பேர்பெற் றியங்கப் பெரிதும் பயன் நல்கும்
எங்கள் நிலக்கரியே! ஏழை மடிதவழ்ந்த தங்கக் குழந்தாய்! தமிழ்நாட்டுத் தாய்வளமே! பொன்னால் மணியால் புகழ்முத்தால் என்ன பயன்? உன்னால் புகழ்பெற்றோம்! ஓ, ஓ! உலகிடையே!
கவிதை விளக்கம்:
இக்கவிதையில், தமிழ்ஒளி நெய்வேலியில் கண்டெடுக்கப்பட்ட பழுப்பு நிலக்கரியை ஒரு பொக்கிஷமாகப் போற்றுகிறார். "அரிய நிலக்கரியே! ஆசையே!" என்று தொடங்கி, பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு பெரிய மரங்கள் மண்ணில் புதைந்து, காலப்போக்கில் நிலக்கரியாக மாறிய அதிசயத்தை விவரிக்கிறார். அலாவுதீனின் அற்புத விளக்குடன் நிலக்கரியை ஒப்பிட்டு, அது தமிழ்நாட்டின் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்யும் ஒரு சக்தி வாய்ந்த வளமாக இருப்பதைக் குறிப்பிடுகிறார்.
மூங்கில் காடுகள் மண்ணில் புதைந்து பழுப்பு நிலக்கரியாக மாறிய விந்தையைத் தென்னாடு கண்டு சிலிர்ப்பதாகக் கூறுகிறார். மேலும், இந்த நிலக்கரி பசுமையான பயிர்களை விளைவிக்க உதவும் உரம் உற்பத்தி செய்யவும், மின்சாரத்தை உருவாக்கி இருளைப் போக்கி ஒளியைப் பொழியவும் உதவுவதாகப் பெருமையுடன் கூறுகிறார். வாகனங்கள், கப்பல்கள், தொழிற்சாலைகள் போன்ற அனைத்து உற்பத்தி ஆலைகளுக்கும் இந்த நிலக்கரி பேருதவியாக இருப்பதையும் சுட்டிக்காட்டுகிறார்.
இறுதியாக, நிலக்கரியை "ஏழை மடிதவழ்ந்த தங்கக் குழந்தாய்! தமிழ்நாட்டுத் தாய்வளமே!" என்று உருவகப்படுத்தி, பொன், மணி, புகழ் போன்றவற்றை விட இந்த நிலக்கரியே தமிழ்நாட்டிற்கு உலகப் புகழை ஈட்டித் தந்துள்ளது என்று நெகிழ்கிறார். நெய்வேலி நிலக்கரியின் முக்கியத்துவத்தையும், அது தமிழ்நாட்டிற்கு கிடைத்த மாபெரும் பேறு என்பதையும் இக்கவிதை உணர்த்துகிறது.
மறைவும் புகழ் போற்றுதலும்
தமிழ்ஒளி 1965 மார்ச் 29 அன்று தனது 41-ஆம் அகவையில் பாண்டிச்சேரியில் காலமானார். அவரது மரணம் தமிழ் இலக்கிய உலகிற்கு ஒரு பேரிழப்பாக அமைந்தது.
"பன்மொழிப் புலவர்" கா. அப்பாத்துரை, தமிழ்ஒளியைப் பற்றி, "என்னுடைய காலத்தில், என் அருகில் இப்படி ஒரு மகத்தான கவிஞர் இருந்திருக்கிறார் என்பதை என்னால் தெரிந்துகொள்ள முடியாமல் போய்விட்டதே!" என்று வருத்தத்துடன் கூறியுள்ளார். பாரதி செல்வா இயக்கத்தில் தமிழ்ஒளி குறித்த ஆவணப்படம் 2024 இல் எடுக்கப்பட்டு, அவரது புகழை மேலும் நிலைநாட்டியுள்ளது.
தமிழ்ஒளி வெறும் ஒரு கவிஞர் மட்டுமல்ல; அவர் தனது எழுத்துக்களால் சமூக மாற்றத்திற்கான விதைகளை விதைத்த ஒரு புரட்சியாளர். அவரது படைப்புகள் இன்றும் சமூகநீதி மற்றும் உழைக்கும் மக்களின் உரிமைக்கான போராட்டங்களுக்கு உத்வேகம் அளிக்கின்றன.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
உங்கள் கருத்துகள் வரவேற்கப்படுகின்றன