- 'ஈங்கு இவள் செய்தி கேள்' என விஞ்சையர்
- பூங்கொடி மாதர்க்குப் புகுந்ததை உரைப்போள்
- 'ஆதிரை கணவன் ஆய் இழை! கேளாய்
- சாதுவன் என்போன் தகவு இலன் ஆகி
- அணி இழை தன்னை அகன்றனன் போகி
- கணிகை ஒருத்தி கைத்தூண் நல்க
- வட்டினும் சூதினும் வான் பொருள் வழங்கி
- கெட்ட பொருளின் கிளை கேடுறுதலின்
- பேணிய கணிகையும் பிறர் நலம் காட்டி
- "காணம் இலி" என கையுதிர்க்கோடலும்
- வங்கம் போகும் வாணிகர் தம்முடன்
- தங்கா வேட்கையின் தானும் செல்வுழி
- நளி இரு முந்நீர் வளி கலன் வௌவ
- ஒடி மரம் பற்றி ஊர் திரை உதைப்ப
- நக்க சாரணர் நாகர் வாழ் மலைப்
- பக்கம் சார்ந்து அவர் பான்மையன் ஆயினன்
- நாவாய் கேடுற நல் மரம் பற்றிப்
- போயினன் தன்னோடு உயிர் உயப் போந்தோர்
- "இடை இருள் யாமத்து எறி திரைப் பெருங் கடல்
- உடை கலப் பட்டு ஆங்கு ஒழிந்தோர் தம்முடன்
- சாதுவன் தானும் சாவுற்றான்" என
- ஆதிரை நல்லாள் ஆங்கு அது தான் கேட்டு
- "ஊரீரேயோ! ஒள் அழல் ஈமம்
- தாரீரோ?" எனச் சாற்றினள் கழறி
- சுடலைக் கானில் தொடு குழிப்படுத்து
- முடலை விறகின் முளி எரி பொத்தி
- "மிக்க என் கணவன் வினைப் பயன் உய்ப்பப்
- புக்குழிப் புகுவேன்" என்று அவள் புகுதலும்
- படுத்து உடன் வைத்த பாயல் பள்ளியும்
- உடுத்த கூறையும் ஒள் எரி உறா அது
- ஆடிய சாந்தமும் அசைந்த கூந்தலில்
- சூடிய மாலையும் தொல் நிறம் வழாது
- விரை மலர்த் தாமரை ஒரு தனி இருந்த
- திருவின் செய்யோள் போன்று இனிது இருப்பத்
- "தீயும் கொல்லாத் தீவினையாட்டியேன்
- யாது செய்கேன்?" என்று அவள் ஏங்கலும்
- "ஆதிரை! கேள் உன் அரும் பெறல் கணவனை
- ஊர் திரை கொண்டு ஆங்கு உய்ப்பப் போகி
- நக்க சாரணர் நாகர் வாழ் மலைப்
- பக்கம் சேர்ந்தனன் பல் யாண்டு இராஅன்
- சந்திரதத்தன் எனும் ஓர் வாணிகன்
- வங்கம் தன்னொடும் வந்தனன் தோன்றும்
- நின் பெருந் துன்பம் ஒழிவாய் நீ" என
- அந்தரம் தோன்றி அசரீரி அறைதலும்
- ஐ அரி உண் கண் அழு துயர் நீங்கி
- பொய்கை புக்கு ஆடிப் போதுவாள் போன்று
- மனம் கவல்வு இன்றி மனைஅகம் புகுந்து "என்
- கண் மணி அனையான் கடிது ஈங்கு உறுக!" என
- புண்ணியம் முட்டாள் பொழி மழை தரூஉம்
- அரும் பெறல் மரபின் பத்தினிப் பெண்டிரும்
- விரும்பினர் தொழூஉம் வியப்பினள் ஆயினள்
- ஆங்கு அவள் கணவனும் அலைநீர் அடைகரை
- ஓங்கு உயர் பிறங்கல் ஒரு மர நீழல்
- மஞ்சு உடை மால் கடல் உழந்த நோய் கூர்ந்து
- துஞ்சு துயில்கொள்ள அச் சூர் மலை வாழும்
- நக்க சாரணர் நயமிலர் தோன்றி
- பக்கம் சேர்ந்து "பரி புலம்பினன் இவன்
- தானே தமியன் வந்தனன் அளியன்
- ஊன் உடை இவ் உடம்பு உணவு" என்று எழுப்பலும்
- மற்று அவர் பாடை மயக்கு அறு மரபின்
- கற்றனன் ஆதலின் கடுந் தொழில் மாக்கள்
- சுற்றும் நீங்கித் தொழுது உரையாடி
- ஆங்கு அவர் உரைப்போர் "அருந்திறல்! கேளாய்
- ஈங்கு எம் குருமகன் இருந்தோன் அவன்பால்
- போந்தருள் நீ" என அவருடன் போகி
- கள் அடு குழிசியும் கழி முடை நாற்றமும்
- வெள் என்பு உணங்கலும் விரவிய இருக்கையில்
- எண்கு தன் பிணவோடு இருந்தது போல
- பெண்டுடன் இருந்த பெற்றி நோக்கி
- பாடையின் பிணித்து அவன் பான்மையன் ஆகிக்
- கோடு உயர் மர நிழல் குளிர்ந்த பின் அவன்
- "ஈங்கு நீ வந்த காரணம் என்?" என
- ஆங்கு அவற்கு அலை கடல் உற்றதை உரைத்தலும்
- "அருந்துதல் இன்றி அலை கடல் உழந்தோன்
- வருந்தினன் அளியன் வம்மின் மாக்காள்
- நம்பிக்கு இளையள் ஓர் நங்கையைக் கொடுத்து
- வெங் களும் ஊனும் வேண்டுவ கொடும்" என
- அவ் உரை கேட்ட சாதுவன் அயர்ந்து
- "வெவ்உரை கேட்டேன் வேண்டேன்" என்றலும்
- "பெண்டிரும் உண்டியும் இன்றுஎனின் மாக்கட்கு
- உண்டோ ஞாலத்து உறு பயன்? உண்டுஎனின்
- காண்குவம் யாங்களும் காட்டுவாயாக" என
- தூண்டிய சினத்தினன் "சொல்" என சொல்லும்
- "மயக்கும் கள்ளும் மன் உயிர் கோறலும்
- கயக்கு அறு மாக்கள் கடிந்தனர் கேளாய்
- பிறந்தவர் சாதலும் இறந்தவர் பிறத்தலும்
- உறங்கலும் விழித்தலும் போன்றது உண்மையின்
- 'நல் அறம் செய்வோர் நல் உலகு அடைதலும்
- அல் அறம் செய்வோர் அரு நரகு அடைதலும்
- உண்டு' என உணர்தலின் உரவோர் களைந்தனர்
- கண்டனை ஆக!" என கடு நகை எய்தி
- "உடம்பு விட்டு ஓடும் உயிர் உருக் கொண்டு ஓர்
- இடம் புகும் என்றே எமக்கு ஈங்கு உரைத்தாய்
- அவ் உயிர் எவ்வணம் போய்ப் புகும், அவ் வகை
- செவ்வனம் உரை" எனச் சினவாது "இது கேள்
- உற்றதை உணரும் உடல் உயிர் வாழ்வுழி
- மற்றைய உடம்பே மன் உயிர் நீங்கிடின்
- தடிந்து எரியூட்டினும் தான் உணராதுஎனின்
- உடம்பிடைப் போனது ஒன்று உண்டு என உணர் நீ
- போனார் தமக்கு ஓர் புக்கில் உண்டு என்பது
- யானோ அல்லேன் யாவரும் உணர்குவர்
- உடம்பு ஈண்டு ஒழிய உயிர் பல காவதம்
- கடந்து சேண் சேறல் கனவினும் காண்குவை
- ஆங்கனம் போகி அவ் உயிர் செய் வினை
- பூண்ட யாக்கையின் புகுவது தௌி நீ"
- என்று அவன் உரைத்தலும் எரி விழி நாகனும்
- நன்று அறி செட்டி நல் அடி வீழ்ந்து
- "கள்ளும் ஊனும் கைவிடின் இவ் உடம்பு
- உள் உறை வாழ் உயிர் ஓம்புதல் ஆற்றேன்
- தமக்கு ஒழி மரபின் சாவுறுகாறும்
- எமக்கு ஆம் நல் அறம் எடுத்து உரை" என்றலும்
- "நன்று சொன்னாய்! நல் நெறிப் படர்குவை
- உன் தனக்கு ஒல்லும் நெறி அறம் உரைத்தேன்
- உடை கல மாக்கள் உயிர் உய்ந்து ஈங்கு உறின்
- அடு தொழில் ஒழிந்து அவர் ஆர் உயிர் ஓம்பி
- மூத்து விளி மா ஒழித்து எவ் உயிர்மாட்டும்
- தீத்திறம் ஒழிக!" எனச் சிறுமகன் உரைப்போன்
- "ஈங்கு எமக்கு ஆகும் இவ் அறம் செய்கேம்
- ஆங்கு உனக்கு ஆகும் அரும் பொருள் கொள்க" எனப்
- "பண்டும் பண்டும் கலம் கவிழ் மாக்களை
- உண்டேம் அவர் தம் உறு பொருள் ஈங்கு இவை
- விரை மரம் மென் துகில் விழு நிதிக் குப்பையோடு
- இவை இவை கொள்க" என எடுத்தனன் கொணர்ந்து
- சந்திரதத்தன் என்னும் வாணிகன்
- வங்கம் சேர்ந்ததில் வந்து உடன் ஏறி
- இந் நகர் புகுந்து ஈங்கு இவளொடு வாழ்ந்து
- தன் மனை நன் பல தானமும் செய்தனன்
- ஆங்கனம் ஆகிய ஆதிரை கையால்
- பூங் கொடி நல்லாய்! பிச்சை பெறுக!" என
- மனைஅகம் புகுந்து மணிமேகலை தான்
- புனையா ஓவியம் போல நிற்றலும்
- தொழுது வலம் கொண்டு துயர் அறு கிளவியோடு
- அமுதசுரபியின் அகன் சுரை நிறைதர
- 'பார்அகம் அடங்கலும் பசிப் பிணி அறுக' என
- ஆதிரை இட்டனள் ஆருயிர்மருந்து என்
விக்கிமூலம்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
உங்கள் கருத்துகள் வரவேற்கப்படுகின்றன